Çiftçiler toprakta yiyecek yetiştirir. Balıkçılar denizden ürün toplar. Çiftçilik ve balıkçılık bildiğimiz en eski profesyonel işlerdir. Bu meslekler kutsal kitaplar yazılmadan önceden beri süregelmektedir.

Çiftçiler sabanla toprağı sürer ve un, mısır, fasulye, meyve yada sebze olacak ekinleri büyütürler.
Ve siz onları sofralarınızda bulursunuz. Çiftçiler ekinleri hasat zamanına kadar büyütmek ve onlara bakmak zorundadır. Aynı zamanda toplamak, depolamak ve marketlere satmak için götürmek de onların işidir.
Çiftçiliğin bir okulu yoktur fakat çiftçilik yapılarak kazanılacak deneyim önemlidir. Öncelikle hangi mevsim koşullarında ne tür bitkilerin yetiştiğini bilmelidir. Aynı zamanda toprağın vitamin ve minerallerinin kaybına karşı önlem almalıdır.
Çitçiler aynı zamanda hayvan yetiştirerek süt ve diğer hayvansal ürünleri de satarlar. Kümes hayvanlarını yetiştirirler.
Tarımsal ve hayvansal çiftçilik bazen birlikte yapılır.
Balıkçılar yememiz için denizden balık tutarlar. Sandallarla suya açılırlar ve ağlarla balık tutarlar. Bu meslek yemek için hangi tür balıkların avlanması konusunda bilgi gerektirdiğinden, kısa bir eğitim dönemi gerektirebilir. Aynı zamanda nerelerde hangi tür balıkların yaşadığını da bilmeleri gerekir. Bu iş aynı zamanda yaparak da öğrenilir.

Çiftçilik ve balıkçılık mesleğinin her ikisi de beden gücü gerektirir. Ve her ikisinde de insanlara yiyecek sağlamanın verdiği tatmin duygusu vardır.